-
1 grace
[greɪs] 1. n ( REL)łaska f; ( gracefulness) gracja f2. vtto say grace — odmawiać (odmówić perf) modlitwę ( przed posiłkiem)
* * *[ɡreis] 1. noun1) (beauty of form or movement: The dancer's movements had very little grace.) wdzięk2) (a sense of what is right: At least he had the grace to leave after his dreadful behaviour.) wyczucie3) (a short prayer of thanks for a meal.) modlitwa przy stole4) (a delay allowed as a favour: You should have paid me today but I'll give you a day's grace.) odroczenie5) (the title of a duke, duchess or archbishop: Your/His Grace.) Jaśnie Oświecony, Ekscelencja6) (mercy: by the grace of God.) łaska•- graceful- gracefully
- gracefulness
- gracious 2. interjection(an exclamation of surprise.) O Boże!- graciousness
- with a good/bad grace
- with good/bad grace
См. также в других словарях:
wytchnienie — n I; lm D. wytchnienieeń «krótki odpoczynek, przerwa w pracy» Dać wytchnienie koniom. Mieć kilka dni wytchnienia po egzaminach. ∆ Bez wytchnienia «bez chwili przerwy, bez odpoczynku» … Słownik języka polskiego